tripartitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of tripartiō.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

tripartītus (feminine tripartīta, neuter tripartītum); first/second-declension adjective

  1. threefold, tripartite

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative tripartītus tripartīta tripartītum tripartītī tripartītae tripartīta
Genitive tripartītī tripartītae tripartītī tripartītōrum tripartītārum tripartītōrum
Dative tripartītō tripartītō tripartītīs
Accusative tripartītum tripartītam tripartītum tripartītōs tripartītās tripartīta
Ablative tripartītō tripartītā tripartītō tripartītīs
Vocative tripartīte tripartīta tripartītum tripartītī tripartītae tripartīta

Descendants[edit]

  • English: tripartite

References[edit]