truchnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *truxnǫti. Akin to Lithuanian trešti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /truxnɑ̃t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /truxnɑ̃t͡ɕ/

Verb

[edit]

truchnąć impf

  1. to molder, to putrefy
    Synonym: torzyć
    1. (figurative) to languish, to pine, to waste away
      Synonyms: gnić, marczeć, próchnąć, próchniać, próchnieć
      • 1981-2001 [mid XV century], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume III, page 82:
        Memoria, pamøczą, memor ero et tabescet, bødze truchnącz, in me anima mea (Thren 3, 20)
        [Memoria, pamięcią, memor ero et tabescet, będzie truchnąć, in me anima mea (Thren 3, 20)]

Descendants

[edit]
  • ? Polish: truchło

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “truchnąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN