trzebnicki

Polish

Etymology

From Trzebnica +‎ -cki.

Pronunciation

• IPA^(key): /tʂɛbˈɲit͡s.ki/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ski
• Syllabification: trzeb‧nic‧ki

Adjective

trzebnicki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Trzebnica (of or relating to the town of Trzebnica, Poland)

Declension

Declension of trzebnicki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	trzebnicki		trzebnicka	trzebnickie	trzebniccy	trzebnickie
genitive	trzebnickiego		trzebnickiej	trzebnickiego	trzebnickich
dative	trzebnickiemu		trzebnickiej	trzebnickiemu	trzebnickim
accusative	trzebnickiego	trzebnicki	trzebnicką	trzebnickie	trzebnickich	trzebnickie
instrumental	trzebnickim		trzebnicką	trzebnickim	trzebnickimi
locative	trzebnickim		trzebnickiej	trzebnickim	trzebnickich

Related terms

nouns

• trzebniczanin
• trzebniczanka

 

proper nouns

• Trzebnica
• Wzgórza Trzebnickie

 

Further reading

• trzebnicki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trzebnicki in Polish dictionaries at PWN