tuczny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tuczen, from Proto-Slavic *tučьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtut͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂnɘ
• Syllabification: tucz‧ny

Adjective

tuczny (not comparable, no derived adverb)

1. fattened

Declension

Declension of tuczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	tuczny		tuczna	tuczne	tuczni	tuczne
genitive	tucznego		tucznej	tucznego	tucznych
dative	tucznemu		tucznej	tucznemu	tucznym
accusative	tucznego	tuczny	tuczną	tuczne	tucznych	tuczne
instrumental	tucznym		tuczną	tucznym	tucznymi
locative	tucznym		tucznej	tucznym	tucznych

Further reading

• tuczny in Polish dictionaries at PWN