ukontentowany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From ukontentować +‎ -any.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.kɔn.tɛn.tɔˈva.nɨ/
  • Rhymes: -anɨ
  • Syllabification: u‧kon‧ten‧to‧wa‧ny

Adjective[edit]

ukontentowany (comparative bardziej ukontentowany, superlative najbardziej ukontentowany, no derived adverb)

  1. (dated, literary) content (satisfied, pleased, contented)
    Synonyms: kontent, zadowolony

Declension[edit]

Declension of ukontentowany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative ukontentowany ukontentowana ukontentowane ukontentowani ukontentowane
genitive ukontentowanego ukontentowanej ukontentowanego ukontentowanych
dative ukontentowanemu ukontentowanej ukontentowanemu ukontentowanym
accusative ukontentowanego ukontentowany ukontentowaną ukontentowane ukontentowanych ukontentowane
instrumental ukontentowanym ukontentowaną ukontentowanym ukontentowanymi
locative ukontentowanym ukontentowanej ukontentowanym ukontentowanych

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

Participle[edit]

ukontentowany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of ukontentować

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ukontentowany&oldid=78244291"