umiejętny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *umějęt- + -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.mjɛˈjɛnt.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɘ
• Syllabification: u‧mie‧jęt‧ny

Adjective

umiejętny (comparative bardziej umiejętny, superlative najbardziej umiejętny, derived adverb umiejętnie)

1. dexterous, skillful

   Antonym: nieumiejętny

Declension

Declension of umiejętny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	umiejętny		umiejętna	umiejętne	umiejętni	umiejętne
genitive	umiejętnego		umiejętnej	umiejętnego	umiejętnych
dative	umiejętnemu		umiejętnej	umiejętnemu	umiejętnym
accusative	umiejętnego	umiejętny	umiejętną	umiejętne	umiejętnych	umiejętne
instrumental	umiejętnym		umiejętną	umiejętnym	umiejętnymi
locative	umiejętnym		umiejętnej	umiejętnym	umiejętnych

Derived terms

noun

• umiejętność

 

Further reading

• umiejętny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umiejętny in Polish dictionaries at PWN