upośledzenie

Polish

Etymology

From upośledzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔɕ.lɛˈd͡zɛ.ɲɛ/

Noun

upośledzenie n

1. handicap, impairment

Declension

Declension of upośledzenie

	singular	plural
nominative	upośledzenie	upośledzenia
genitive	upośledzenia	upośledzeń
dative	upośledzeniu	upośledzeniom
accusative	upośledzenie	upośledzenia
instrumental	upośledzeniem	upośledzeniami
locative	upośledzeniu	upośledzeniach
vocative	upośledzenie	upośledzenia

Related terms

• upośledzać
• upośledzony

Further reading

• Template:R:PWN