vaari
Finnish
Etymology
Probably a cognate of Swedish farfar (“grandfather”).
Pronunciation
Noun
vaari
Declension
Inflection of vaari (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | vaari | vaarit | ||
genitive | vaarin | vaarien | ||
partitive | vaaria | vaareja | ||
illative | vaariin | vaareihin | ||
singular | plural | |||
nominative | vaari | vaarit | ||
accusative | nom. | vaari | vaarit | |
gen. | vaarin | |||
genitive | vaarin | vaarien | ||
partitive | vaaria | vaareja | ||
inessive | vaarissa | vaareissa | ||
elative | vaarista | vaareista | ||
illative | vaariin | vaareihin | ||
adessive | vaarilla | vaareilla | ||
ablative | vaarilta | vaareilta | ||
allative | vaarille | vaareille | ||
essive | vaarina | vaareina | ||
translative | vaariksi | vaareiksi | ||
abessive | vaaritta | vaareitta | ||
instructive | — | vaarein | ||
comitative | See the possessive forms below. |