veseljaković

Serbo-Croatian

Etymology

From vȅseo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋeseʎǎːkoʋit͡ɕ/
• Hyphenation: ve‧se‧lja‧ko‧vić

Noun

veseljáković m (Cyrillic spelling весеља́ковић)

1. (as a term of endearment) a merry person

Declension

Declension of veseljaković

	singular	plural
nominative	veseljaković	veseljakovići
genitive	veseljakovića	veseljakovića
dative	veseljakoviću	veseljakovićima
accusative	veseljakovića	veseljakoviće
vocative	veseljakoviću	veseljakovići
locative	veseljakoviću	veseljakovićima
instrumental	veseljakovićem	veseljakovićima

References

• “veseljaković” in Hrvatski jezični portal