vicinaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of vīcīnor (“neighbor, be near”).
Participle[edit]
vīcīnātūrus (feminine vīcīnātūra, neuter vīcīnātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vīcīnātūrus | vīcīnātūra | vīcīnātūrum | vīcīnātūrī | vīcīnātūrae | vīcīnātūra | |
Genitive | vīcīnātūrī | vīcīnātūrae | vīcīnātūrī | vīcīnātūrōrum | vīcīnātūrārum | vīcīnātūrōrum | |
Dative | vīcīnātūrō | vīcīnātūrō | vīcīnātūrīs | ||||
Accusative | vīcīnātūrum | vīcīnātūram | vīcīnātūrum | vīcīnātūrōs | vīcīnātūrās | vīcīnātūra | |
Ablative | vīcīnātūrō | vīcīnātūrā | vīcīnātūrō | vīcīnātūrīs | |||
Vocative | vīcīnātūre | vīcīnātūra | vīcīnātūrum | vīcīnātūrī | vīcīnātūrae | vīcīnātūra |