vinculatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of vinculō

Participle[edit]

vinculātus (feminine vinculāta, neuter vinculātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative vinculātus vinculāta vinculātum vinculātī vinculātae vinculāta
Genitive vinculātī vinculātae vinculātī vinculātōrum vinculātārum vinculātōrum
Dative vinculātō vinculātō vinculātīs
Accusative vinculātum vinculātam vinculātum vinculātōs vinculātās vinculāta
Ablative vinculātō vinculātā vinculātō vinculātīs
Vocative vinculāte vinculāta vinculātum vinculātī vinculātae vinculāta