wędzica

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ǫ̀dica. By surface analysis, węda +‎ -ica. First attested in c. 1420.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /væ̃d͡ʑit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /væ̃d͡ʑit͡sa/

Noun

wędzica f

1. hook

   Synonyms: zaponica, zaponka

   • c. 1420, Legenda o św. Dorocie, page 169:

     Potom na pyadla rospyechu, wandziczami tarhachu

     [Potom na piądła rozpięchu, wędzicami tarhachu]

2. fishing rod

   Synonyms: kryha, węda

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 130:

     Yako ye chczemy yącz, kyedy ny mamy any szyeczy, any vedzyce

     [Jako je chcemy jąć, kiedy ni mamy ani sieci ani wędzice]

Related terms

verb

• wędzić

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wędzica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN