wnerwiony

Polish

Etymology

From wnerwić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /vnɛrˈvjɔnɘ/
• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: wner‧wio‧ny

Adjective

wnerwiony (comparative bardziej wnerwiony, superlative najbardziej wnerwiony, no derived adverb)

1. (colloquial) peed off, annoyed, flustered

   Synonyms: wkurzony, zdenerwowany

Declension

Declension of wnerwiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wnerwiony		wnerwiona	wnerwione	wnerwieni	wnerwione
genitive	wnerwionego		wnerwionej	wnerwionego	wnerwionych
dative	wnerwionemu		wnerwionej	wnerwionemu	wnerwionym
accusative	wnerwionego	wnerwiony	wnerwioną	wnerwione	wnerwionych	wnerwione
instrumental	wnerwionym		wnerwioną	wnerwionym	wnerwionymi
locative	wnerwionym		wnerwionej	wnerwionym	wnerwionych

Participle

wnerwiony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of wnerwić

Further reading

• wnerwiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wnerwiony in Polish dictionaries at PWN