wróżba

Polish

Etymology

From wróżyć +‎ -ba.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvruʐ.ba/

Noun

wróżba f

1. divination
2. omen, presage, augury, foretoken

Declension

Declension of wróżba

	singular	plural
nominative	wróżba	wróżby
genitive	wróżby	wróżb
dative	wróżbie	wróżbom
accusative	wróżbę	wróżby
instrumental	wróżbą	wróżbami
locative	wróżbie	wróżbach
vocative	wróżbo	wróżby

Derived terms

• (noun) wróżbiarz
• (adjective) wróżebny

Synonyms

• (divination): przepowiadanie przyszłości, wróżenie
• (omen): omen, prognostyk, znak
• (presage): zapowiedź, znak, zwiastun

Further reading

• wróżba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN