wróż

See also: Wróż

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /vruʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uʂ
• Syllabification: wróż
• Homophones: Wróż, Wruż

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

wróż m pers (female equivalent wróżka)

1. foreteller (one who foretells the future)

   Synonyms: wróżbiarz, wróżbita, wróżek, czasownik

Declension

Declension of wróż

	singular	plural
nominative	wróż	wróże
genitive	wróża	wróży/wróżów
dative	wróżowi	wróżom
accusative	wróża	wróży/wróżów
instrumental	wróżem	wróżami
locative	wróżu	wróżach
vocative	wróżu	wróże

Related terms

• wróżyć

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

wróż

1. second-person singular imperative of wróżyć

Further reading

• wróż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wróż in Polish dictionaries at PWN