wyśmienitym

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨɕ.mjɛˈɲi.tɨm/
  • Rhymes: -itɨm
  • Syllabification: wyś‧mie‧ni‧tym

Adjective[edit]

wyśmienitym

  1. inflection of wyśmienity:
    1. masculine/neuter instrumental/locative singular
    2. dative plural