wybrakowany
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From wybrakować + -any.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
wybrakowany (comparative bardziej wybrakowany, superlative najbardziej wybrakowany, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of wybrakowany (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wybrakowany | wybrakowana | wybrakowane | wybrakowani | wybrakowane | |
genitive | wybrakowanego | wybrakowanej | wybrakowanego | wybrakowanych | ||
dative | wybrakowanemu | wybrakowanej | wybrakowanemu | wybrakowanym | ||
accusative | wybrakowanego | wybrakowany | wybrakowaną | wybrakowane | wybrakowanych | wybrakowane |
instrumental | wybrakowanym | wybrakowaną | wybrakowanym | wybrakowanymi | ||
locative | wybrakowanym | wybrakowanej | wybrakowanym | wybrakowanych |
Related terms[edit]
verbs
Participle[edit]
wybrakowany (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wybrakować
Further reading[edit]
- wybrakowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybrakowany in Polish dictionaries at PWN