wyczerpanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wyczerpać +‎ -anie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨ.t͡ʂɛrˈpa.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: wy‧czer‧pa‧nie

Noun[edit]

wyczerpanie n

  1. verbal noun of wyczerpać
  2. burnout, emaciation, exhaustion (supreme tiredness; having exhausted energy)
    Synonym: wycieńczenie

Declension[edit]

Declension of wyczerpanie
singular
nominative wyczerpanie
genitive wyczerpania
dative wyczerpaniu
accusative wyczerpanie
instrumental wyczerpaniem
locative wyczerpaniu
vocative wyczerpanie

Related terms[edit]

adjectives
adverb
verbs

Further reading[edit]

  • wyczerpanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczerpanie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wyczerpanie&oldid=72371236"