wyja

See also: wyją

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyja.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨja/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨja/

Noun

wyja f

1. (anatomy, attested in Lesser Poland) neck

   Synonym: szyja

   • 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej‎^[1], Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 402:

     Ponitur eciam ut simplex consonans et tunc aliquando grossatur, aliquando molliter profertur. Exemplum primi: viklad, vige, vya

     [Ponitur eciam ut simplex consonans et tunc aliquando grossatur, aliquando molliter profertur. Exemplum primi: wykład, wyje, wyja]

Descendants

• ⇒ Polish: zawyjek, zawyjka (dialectal)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyja”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN