wykwint

Polish

Etymology

Back-formation from wykwintny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.kfint/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨkfint
• Syllabification: wy‧kwint

Noun

wykwint m inan

1. elegance, refinement

   Synonyms: elegancja, polor, wytworność, wyrafinowanie

Declension

Declension of wykwint

	singular	plural
nominative	wykwint	wykwinty
genitive	wykwintu	wykwintów
dative	wykwintowi	wykwintom
accusative	wykwint	wykwinty
instrumental	wykwintem	wykwintami
locative	wykwincie	wykwintach
vocative	wykwincie	wykwinty

Related terms

adverb

• wykwintnie

 

nouns

• wykwintnisia
• wykwintniś
• wykwintność

 

Further reading

• wykwint in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykwint in Polish dictionaries at PWN