wymaganie

Polish

Etymology

From wymagać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.maˈɡa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧ma‧ga‧nie

Noun

wymaganie n

1. (uncountable) verbal noun of wymagać
2. (countable, chiefly in the plural) demands, requirements (necessities or prerequisites; something required or obligatory)

   Czy te wymagania nie są aby nieco wygórowane? ― Aren't these requirements a bit excessive?

   Mój przyjaciel nie ma za dużych wymagań, jeśli chodzi o dziewczyny. ― My friend does not have too many demands when it comes to girls.

Declension

Declension of wymaganie

	singular	plural
nominative	wymaganie	wymagania
genitive	wymagania	wymagań
dative	wymaganiu	wymaganiom
accusative	wymaganie	wymagania
instrumental	wymaganiem	wymaganiami
locative	wymaganiu	wymaganiach
vocative	wymaganie	wymagania

Related terms

adjectives

• wymagający

 

adverbs

• wymagająco

 

nouns

• wymóg

 

verbs

• wymagać impf
• wymóc pf

 

Further reading

• wymaganie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymaganie in Polish dictionaries at PWN