yön

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: yon, yōen, and -yon

Finnish[edit]

Noun[edit]

yön

  1. Genitive singular form of yö.

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic [Term?].

Noun[edit]

yön (definite accusative yönü, plural yönler)

  1. direction

Declension[edit]

Inflection
Nominative yön
Definite accusative yönü
Singular Plural
Nominative yön yönler
Definite accusative yönü yönleri
Dative yöne yönlere
Locative yönde yönlerde
Ablative yönden yönlerden
Genitive yönün yönlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yönüm yönlerim
2nd singular yönün yönlerin
3rd singular yönü yönleri
1st plural yönümüz yönlerimiz
2nd plural yönünüz yönleriniz
3rd plural yönleri yönleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yönüm yönlerim
2nd singular yönsün yönlersin
3rd singular yön
yöndür 		yönler
yönlerdir
1st plural yönüz yönleriz
2nd plural yönsünüz yönlersiniz
3rd plural yönler yönlerdir
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=yön&oldid=48456972"