yön

See also: yon, yōen, and -yon

Finnish

Noun

yön

1. (deprecated template usage) genitive singular of yö

---

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic [Term?].

Noun

yön (definite accusative yönü, plural yönler)

1. direction

Declension

Inflection
Nominative	yön
Definite accusative	yönü
	Singular	Plural
Nominative	yön	yönler
Definite accusative	yönü	yönleri
Dative	yöne	yönlere
Locative	yönde	yönlerde
Ablative	yönden	yönlerden
Genitive	yönün	yönlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yönüm yönlerim 2nd singular yönün yönlerin 3rd singular yönü yönleri 1st plural yönümüz yönlerimiz 2nd plural yönünüz yönleriniz 3rd plural yönleri yönleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yönümü yönlerimi 2nd singular yönünü yönlerini 3rd singular yönünü yönlerini 1st plural yönümüzü yönlerimizi 2nd plural yönünüzü yönlerinizi 3rd plural yönlerini yönlerini Dative Singular Plural 1st singular yönüme yönlerime 2nd singular yönüne yönlerine 3rd singular yönüne yönlerine 1st plural yönümüze yönlerimize 2nd plural yönünüze yönlerinize 3rd plural yönlerine yönlerine Locative Singular Plural 1st singular yönümde yönlerimde 2nd singular yönünde yönlerinde 3rd singular yönünde yönlerinde 1st plural yönümüzde yönlerimizde 2nd plural yönünüzde yönlerinizde 3rd plural yönlerinde yönlerinde Ablative Singular Plural 1st singular yönümden yönlerimden 2nd singular yönünden yönlerinden 3rd singular yönünden yönlerinden 1st plural yönümüzden yönlerimizden 2nd plural yönünüzden yönlerinizden 3rd plural yönlerinden yönlerinden Genitive Singular Plural 1st singular yönümün yönlerimin 2nd singular yönünün yönlerinin 3rd singular yönünün yönlerinin 1st plural yönümüzün yönlerimizin 2nd plural yönünüzün yönlerinizin 3rd plural yönlerinin yönlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular yönüm yönlerim 2nd singular yönsün yönlersin 3rd singular yön yöndür yönler yönlerdir 1st plural yönüz yönleriz 2nd plural yönsünüz yönlersiniz 3rd plural yönler yönlerdir