yüzey

Turkish

Etymology

From yüz (“face”) +‎ -ey.

Pronunciation

• IPA^(key): /jy.zej/
• Hyphenation: yü‧zey

Noun

yüzey (definite accusative yüzeyi, plural yüzeyler)

1. surface

Declension

Inflection
Nominative	yüzey
Definite accusative	yüzeyi
	Singular	Plural
Nominative	yüzey	yüzeyler
Definite accusative	yüzeyi	yüzeyleri
Dative	yüzeye	yüzeylere
Locative	yüzeyde	yüzeylerde
Ablative	yüzeyden	yüzeylerden
Genitive	yüzeyin	yüzeylerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yüzeyim yüzeylerim 2nd singular yüzeyin yüzeylerin 3rd singular yüzeyi yüzeyleri 1st plural yüzeyimiz yüzeylerimiz 2nd plural yüzeyiniz yüzeyleriniz 3rd plural yüzeyleri yüzeyleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yüzeyimi yüzeylerimi 2nd singular yüzeyini yüzeylerini 3rd singular yüzeyini yüzeylerini 1st plural yüzeyimizi yüzeylerimizi 2nd plural yüzeyinizi yüzeylerinizi 3rd plural yüzeylerini yüzeylerini Dative Singular Plural 1st singular yüzeyime yüzeylerime 2nd singular yüzeyine yüzeylerine 3rd singular yüzeyine yüzeylerine 1st plural yüzeyimize yüzeylerimize 2nd plural yüzeyinize yüzeylerinize 3rd plural yüzeylerine yüzeylerine Locative Singular Plural 1st singular yüzeyimde yüzeylerimde 2nd singular yüzeyinde yüzeylerinde 3rd singular yüzeyinde yüzeylerinde 1st plural yüzeyimizde yüzeylerimizde 2nd plural yüzeyinizde yüzeylerinizde 3rd plural yüzeylerinde yüzeylerinde Ablative Singular Plural 1st singular yüzeyimden yüzeylerimden 2nd singular yüzeyinden yüzeylerinden 3rd singular yüzeyinden yüzeylerinden 1st plural yüzeyimizden yüzeylerimizden 2nd plural yüzeyinizden yüzeylerinizden 3rd plural yüzeylerinden yüzeylerinden Genitive Singular Plural 1st singular yüzeyimin yüzeylerimin 2nd singular yüzeyinin yüzeylerinin 3rd singular yüzeyinin yüzeylerinin 1st plural yüzeyimizin yüzeylerimizin 2nd plural yüzeyinizin yüzeylerinizin 3rd plural yüzeylerinin yüzeylerinin