złodziej
Polish
Etymology
zło (“evil”) + -dziej (“-doer”)
Pronunciation
Noun
złodziej m pers (female equivalent złodziejka)
- thief (male)
Declension
Declension of złodziej
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | złodziej | złodzieje |
genitive | złodzieja | złodziei/złodziejów |
dative | złodziejowi | złodziejom |
accusative | złodzieja | złodziei/złodziejów |
instrumental | złodziejem | złodziejami |
locative | złodzieju | złodziejach |
vocative | złodzieju | złodzieje |
Derived terms
- (adjective) złodziejski
Further reading
- złodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- Template:R:PWN