zaistniały

Polish

Etymology

From zaistnieć +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.istˈɲa.wɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɨ
• Syllabification: za‧ist‧nia‧ły

Adjective

zaistniały (not comparable, no derived adverb)

1. ensuing

Declension

Declension of zaistniały (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zaistniały		zaistniała	zaistniałe	zaistniali	zaistniałe
genitive	zaistniałego		zaistniałej	zaistniałego	zaistniałych
dative	zaistniałemu		zaistniałej	zaistniałemu	zaistniałym
accusative	zaistniałego	zaistniały	zaistniałą	zaistniałe	zaistniałych	zaistniałe
instrumental	zaistniałym		zaistniałą	zaistniałym	zaistniałymi
locative	zaistniałym		zaistniałej	zaistniałym	zaistniałych

Related terms

verbs

• istnieć
• zaistnieć

 

Further reading

• zaistniały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaistniały in Polish dictionaries at PWN