zawiść

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zavistь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.viɕt͡ɕ/

Noun

zawiść f

1. envy

Declension

Declension of zawiść

	singular
nominative	zawiść
genitive	zawiści
dative	zawiści
accusative	zawiść
instrumental	zawiścią
locative	zawiści
vocative	zawiści

Derived terms

• (adjective) zawistny
• (nouns) zawistnik, zawistnica, zawistność

Further reading

• zawiść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN