ziele

See also: Ziele

German

Verb

ziele

1. (deprecated template usage) First-person singular present of zielen.
2. (deprecated template usage) First-person singular subjunctive I of zielen.
3. (deprecated template usage) Third-person singular subjunctive I of zielen.
4. (deprecated template usage) Imperative singular of zielen.

---

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *zelьje.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʑɛ.lɛ/

Noun

ziele n

1. herb

Declension

Declension of ziele

	singular	plural
nominative	ziele	zioła
genitive	ziela	ziół
dative	zielu	ziołom
accusative	ziele	zioła
instrumental	zielem	ziołami
locative	zielu	ziołach
vocative	ziele	zioła

Related terms

• (nouns) zielnik, zielarz, zielarstwo, zielsko, zioło
• (adjectives) zielarski, zielny, zielony, ziołowy

Further reading

• Template:R:PWN