ısırgan
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish اصرغان (ısırgan), morphologically ısır- (“to bite”) + -gan (“habitual suffix”), literally “that which bites a lot”. Compare Yakut ытырыык от (ıtırıık ot, “nettle”).
Noun[edit]
ısırgan (definite accusative ısırganı, plural ısırganlar)
Usage notes[edit]
- Mainly used with the word ot (“grass, herb”) as ısırgan otu.
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | ısırgan | |
| Definite accusative | ısırganı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ısırgan | ısırganlar |
| Definite accusative | ısırganı | ısırganları |
| Dative | ısırgana | ısırganlara |
| Locative | ısırganda | ısırganlarda |
| Ablative | ısırgandan | ısırganlardan |
| Genitive | ısırganın | ısırganların |
Descendants[edit]
- → Armenian: ըսըռղան (əsəṙġan)