αδειούχος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αδειούχος • (adeioúchos) m (feminine αδειούχος or αδειούχα, neuter αδειούχο)
Declension[edit]
Declension of αδειούχος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδειούχος • | αδειούχος • / αδειούχα • | αδειούχο • | αδειούχοι • | αδειούχοι • / αδειούχες • | αδειούχα • |
| genitive | αδειούχου • | αδειούχου • / αδειούχας • | αδειούχου • | αδειούχων • | αδειούχων • | αδειούχων • |
| accusative | αδειούχο • | αδειούχο • / αδειούχα • | αδειούχο • | αδειούχους • | αδειούχους • / αδειούχες • | αδειούχα • |
| vocative | αδειούχε • | αδειούχε • / αδειούχα • | αδειούχο • | αδειούχοι • | αδειούχοι • / αδειούχες • | αδειούχα • |
Derived terms[edit]
- see: άδεια f (ádeia, “licence”)