αδικαιολόγητος

Greek

Adjective

αδικαιολόγητος • (adikaiológitos) m (feminine αδικαιολόγητη, neuter αδικαιολόγητο)

1. unjustified

   Τα συνδικάτα είναι σε απεργία για τις αδικαιολόγητες περικοπές μισθών.

   Ta syndikáta eínai se apergía gia tis adikaiológites perikopés misthón.

   Trade unions are on strike against unjustified pay cuts.

2. unjustifiable, inexcusable, indefensible

   Αδικαιολόγητη αεροπορική επιδρομή σκοτώνει 27 πολίτες.

   Adikaiológiti aeroporikí epidromí skotónei 27 polítes.

   Unjustifiable airstrike kills 27 civilians.

Declension

Declension of αδικαιολόγητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδικαιολόγητος •	αδικαιολόγητη •	αδικαιολόγητο •	αδικαιολόγητοι •	αδικαιολόγητες •	αδικαιολόγητα •
genitive	αδικαιολόγητου •	αδικαιολόγητης •	αδικαιολόγητου •	αδικαιολόγητων •	αδικαιολόγητων •	αδικαιολόγητων •
accusative	αδικαιολόγητο •	αδικαιολόγητη •	αδικαιολόγητο •	αδικαιολόγητους •	αδικαιολόγητες •	αδικαιολόγητα •
vocative	αδικαιολόγητε •	αδικαιολόγητη •	αδικαιολόγητο •	αδικαιολόγητοι •	αδικαιολόγητες •	αδικαιολόγητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδικαιολόγητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδικαιολόγητος, etc.)

Related terms

• αδικαιολογήτως (adikaiologítos, “unjustifiably, inexcusably”, adverb)
• αδικαιολόγητα (adikaiológita, “unjustifiably, inexcusably”, adverb)