αδόκητος

Greek

Adjective

αδόκητος • (adókitos) m (feminine αδόκητη, neuter αδόκητο)

1. unexpected, unforeseen
2. sudden

Declension

Declension of αδόκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδόκητος •	αδόκητη •	αδόκητο •	αδόκητοι •	αδόκητες •	αδόκητα •
genitive	αδόκητου •	αδόκητης •	αδόκητου •	αδόκητων •	αδόκητων •	αδόκητων •
accusative	αδόκητο •	αδόκητη •	αδόκητο •	αδόκητους •	αδόκητες •	αδόκητα •
vocative	αδόκητε •	αδόκητη •	αδόκητο •	αδόκητοι •	αδόκητες •	αδόκητα •

Synonyms

• απροσδόκητος (aprosdókitos)