ακύκλωτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ακύκλωτος • (akýklotos) m (feminine ακύκλωτη, neuter ακύκλωτο)
- unsurrounded, not encircled
Declension[edit]
Declension of ακύκλωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακύκλωτος • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτοι • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
| genitive | ακύκλωτου • | ακύκλωτης • | ακύκλωτου • | ακύκλωτων • | ακύκλωτων • | ακύκλωτων • |
| accusative | ακύκλωτο • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτους • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
| vocative | ακύκλωτε • | ακύκλωτη • | ακύκλωτο • | ακύκλωτοι • | ακύκλωτες • | ακύκλωτα • |
Related terms[edit]
- κυκλώνω (kyklóno, “to encircle”)