ανάταξη

Greek

Noun

ανάταξη • (anátaxi) f (plural ανατάξεις)

1. (surgery, medicine) taxis, resetting
2. (more generally) repositioning

Declension

declension of ανάταξη

case     \     number	singular	plural
nominative	ανάταξη •	ανατάξεις •
genitive	ανάταξης •	ανατάξεων •
accusative	ανάταξη •	ανατάξεις •
vocative	ανάταξη •	ανατάξεις •
Older or formal genitive singular: ανατάξεως •

Related terms

• ανατάσσω (anatásso, “to reset”)
• τακτισμός m (taktismós, “taxis”) (biology)