ανακριτής

Greek

Noun

ανακριτής • (anakritís) m (plural ανακριτές, feminine ανακρίτρια)

1. interrogator, inquisitor

Declension

declension of ανακριτής

case     \     number	singular	plural
nominative	ανακριτής •	ανακριτές •
genitive	ανακριτή •	ανακριτών •
accusative	ανακριτή •	ανακριτές •
vocative	ανακριτή •	ανακριτές •

Related terms

• see: ανακρίνω (anakríno, “to interrogate, to cross-examine”)