αναντίλεκτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αναντίλεκτος • (anantílektos) m (feminine αναντίλεκτη, neuter αναντίλεκτο)
Declension[edit]
Declension of αναντίλεκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναντίλεκτος • | αναντίλεκτη • | αναντίλεκτο • | αναντίλεκτοι • | αναντίλεκτες • | αναντίλεκτα • |
| genitive | αναντίλεκτου • | αναντίλεκτης • | αναντίλεκτου • | αναντίλεκτων • | αναντίλεκτων • | αναντίλεκτων • |
| accusative | αναντίλεκτο • | αναντίλεκτη • | αναντίλεκτο • | αναντίλεκτους • | αναντίλεκτες • | αναντίλεκτα • |
| vocative | αναντίλεκτε • | αναντίλεκτη • | αναντίλεκτο • | αναντίλεκτοι • | αναντίλεκτες • | αναντίλεκτα • |
Related terms[edit]
- αντιλέγω (antilégo, “to contradict”)