αναυπήγητος

Greek

Adjective

αναυπήγητος • (anafpígitos) m (feminine αναυπήγητη, neuter αναυπήγητο)

1. (nautical) unbuilt

Declension

Declension of αναυπήγητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναυπήγητος •	αναυπήγητη •	αναυπήγητο •	αναυπήγητοι •	αναυπήγητες •	αναυπήγητα •
genitive	αναυπήγητου •	αναυπήγητης •	αναυπήγητου •	αναυπήγητων •	αναυπήγητων •	αναυπήγητων •
accusative	αναυπήγητο •	αναυπήγητη •	αναυπήγητο •	αναυπήγητους •	αναυπήγητες •	αναυπήγητα •
vocative	αναυπήγητε •	αναυπήγητη •	αναυπήγητο •	αναυπήγητοι •	αναυπήγητες •	αναυπήγητα •