αναχαίτιση

Greek

Noun

αναχαίτιση • (anachaítisi) f (plural αναχαιτίσεις)

1. restraint, curbing, checking

Declension

declension of αναχαίτιση

case     \     number	singular	plural
nominative	αναχαίτιση •	αναχαιτίσεις •
genitive	αναχαίτισης •	αναχαιτίσεων •
accusative	αναχαίτιση •	αναχαιτίσεις •
vocative	αναχαίτιση •	αναχαιτίσεις •
Older or formal genitive singular: αναχαιτίσεως •

Related terms

• αναχαιτίζω (anachaitízo, “to restrain, to curb”)