ανιδιοτελής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανιδιοτελής • (anidiotelís) m (feminine ανιδιοτελής, neuter ανιδιοτελές)
Declension[edit]
Declension of ανιδιοτελής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανιδιοτελής • | ανιδιοτελής • | ανιδιοτελές • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελή • |
| genitive | ανιδιοτελούς • | ανιδιοτελούς • | ανιδιοτελούς • | ανιδιοτελών • | ανιδιοτελών • | ανιδιοτελών • |
| accusative | ανιδιοτελή • | ανιδιοτελή • | ανιδιοτελές • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελή • |
| vocative | ανιδιοτελή • / ανιδιοτελής • | ανιδιοτελής • | ανιδιοτελές • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελείς • | ανιδιοτελή • |
Related terms[edit]
- ανιδιοτέλεια f (anidiotéleia, “unselfishness”)