ανοχή

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀνοχή (anokhḗ).

Noun

ανοχή • (anochí) f (plural ανοχές)

1. tolerance (the ability to endure something unpleasant)
2. tolerance (exhibiting liberal character)
3. (statistics) tolerance (allowable variation in a quantity)

Declension

declension of ανοχή

case     \     number	singular	plural
nominative	ανοχή •	ανοχές •
genitive	ανοχής •	ανοχών •
accusative	ανοχή •	ανοχές •
vocative	ανοχή •	ανοχές •

Synonyms

• ανεκτικότητα f (anektikótita)

Derived terms

• οίκος ανοχής m (oíkos anochís, “brothel”)