αντασφαλιστής

Greek

Etymology

αντασφάλεια (antasfáleia, “reinsurance”) +‎ -ιστής (-istís, “-ist, -er”). First attested 1894.

Noun

αντασφαλιστής • (antasfalistís) m (plural αντασφαλιστές, feminine αντασφαλίστρια)

1. (insurance) reinsurer

Declension

declension of αντασφαλιστής

case     \     number	singular	plural
nominative	αντασφαλιστής •	αντασφαλιστές •
genitive	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστών •
accusative	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστές •
vocative	αντασφαλιστή •	αντασφαλιστές •

Related terms

• see: αντασφάλεια f (antasfáleia, “reinsurance”)