ανυπόφερτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανυπόφερτος • (anypófertos) m (feminine ανυπόφερτη, neuter ανυπόφερτο)
- Alternative form of ανυπόφορος (anypóforos)
Declension[edit]
Declension of ανυπόφερτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυπόφερτος • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτοι • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| genitive | ανυπόφερτου • | ανυπόφερτης • | ανυπόφερτου • | ανυπόφερτων • | ανυπόφερτων • | ανυπόφερτων • |
| accusative | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτους • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| vocative | ανυπόφερτε • | ανυπόφερτη • | ανυπόφερτο • | ανυπόφερτοι • | ανυπόφερτες • | ανυπόφερτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπόφερτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόφερτος, etc.) | |||||