ανυστέρητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανυστέρητος • (anystéritos) m (feminine ανυστέρητη, neuter ανυστέρητο)
- inaustere, without austerity, without privations
Declension[edit]
Declension of ανυστέρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυστέρητος • | ανυστέρητη • | ανυστέρητο • | ανυστέρητοι • | ανυστέρητες • | ανυστέρητα • |
| genitive | ανυστέρητου • | ανυστέρητης • | ανυστέρητου • | ανυστέρητων • | ανυστέρητων • | ανυστέρητων • |
| accusative | ανυστέρητο • | ανυστέρητη • | ανυστέρητο • | ανυστέρητους • | ανυστέρητες • | ανυστέρητα • |
| vocative | ανυστέρητε • | ανυστέρητη • | ανυστέρητο • | ανυστέρητοι • | ανυστέρητες • | ανυστέρητα • |
Related terms[edit]
- see: αυστηρός (afstirós, “strict”)