απαρεμφατικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απαρεμφατικός • (aparemfatikós) m (feminine απαρεμφατική, neuter απαρεμφατικό)
- (grammar) infinitive (in, relating to)
Declension[edit]
Declension of απαρεμφατικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαρεμφατικός • | απαρεμφατική • | απαρεμφατικό • | απαρεμφατικοί • | απαρεμφατικές • | απαρεμφατικά • |
| genitive | απαρεμφατικού • | απαρεμφατικής • | απαρεμφατικού • | απαρεμφατικών • | απαρεμφατικών • | απαρεμφατικών • |
| accusative | απαρεμφατικό • | απαρεμφατική • | απαρεμφατικό • | απαρεμφατικούς • | απαρεμφατικές • | απαρεμφατικά • |
| vocative | απαρεμφατικέ • | απαρεμφατική • | απαρεμφατικό • | απαρεμφατικοί • | απαρεμφατικές • | απαρεμφατικά • |
Related terms[edit]
- απαρέμφατο n (aparémfato, “infinitive”, noun)