απείθαρχος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απείθαρχος • (apeítharchos) m (feminine απείθαρχη, neuter απείθαρχο)
- undisciplined, disobedient, insubordinate
- Synonym: απειθάρχητος (apeithárchitos)
Declension[edit]
Declension of απείθαρχος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απείθαρχος • | απείθαρχη • | απείθαρχο • | απείθαρχοι • | απείθαρχες • | απείθαρχα • |
| genitive | απείθαρχου • | απείθαρχης • | απείθαρχου • | απείθαρχων • | απείθαρχων • | απείθαρχων • |
| accusative | απείθαρχο • | απείθαρχη • | απείθαρχο • | απείθαρχους • | απείθαρχες • | απείθαρχα • |
| vocative | απείθαρχε • | απείθαρχη • | απείθαρχο • | απείθαρχοι • | απείθαρχες • | απείθαρχα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απείθαρχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απείθαρχος, etc.) | |||||