αποχαυνωτικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποχαυνωτικός • (apochavnotikós) m (feminine αποχαυνωτική, neuter αποχαυνωτικό)
Declension[edit]
Declension of αποχαυνωτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποχαυνωτικός • | αποχαυνωτική • | αποχαυνωτικό • | αποχαυνωτικοί • | αποχαυνωτικές • | αποχαυνωτικά • |
| genitive | αποχαυνωτικού • | αποχαυνωτικής • | αποχαυνωτικού • | αποχαυνωτικών • | αποχαυνωτικών • | αποχαυνωτικών • |
| accusative | αποχαυνωτικό • | αποχαυνωτική • | αποχαυνωτικό • | αποχαυνωτικούς • | αποχαυνωτικές • | αποχαυνωτικά • |
| vocative | αποχαυνωτικέ • | αποχαυνωτική • | αποχαυνωτικό • | αποχαυνωτικοί • | αποχαυνωτικές • | αποχαυνωτικά • |
Related terms[edit]
- see: αποχαυνώνω (apochavnóno, “to enervate, to debilitate”)
Further reading[edit]
- αποχαυνωτικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.