αρπακτικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”).
Adjective[edit]
αρπακτικός • (arpaktikós) m (feminine αρπακτική, neuter αρπακτικό)
Declension[edit]
Declension of αρπακτικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρπακτικός • | αρπακτική • | αρπακτικό • | αρπακτικοί • | αρπακτικές • | αρπακτικά • |
| genitive | αρπακτικού • | αρπακτικής • | αρπακτικού • | αρπακτικών • | αρπακτικών • | αρπακτικών • |
| accusative | αρπακτικό • | αρπακτική • | αρπακτικό • | αρπακτικούς • | αρπακτικές • | αρπακτικά • |
| vocative | αρπακτικέ • | αρπακτική • | αρπακτικό • | αρπακτικοί • | αρπακτικές • | αρπακτικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρπακτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρπακτικός, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- αρπακτικότητα f (arpaktikótita, “rapacity”)
- αρπακτικό n (arpaktikó, “bird of prey”)
- αρπακτικό πτηνό n (arpaktikó ptinó, “bird of prey”)
- and see: αρπάζω (arpázo, “to snatch, to steal”)