αστόχαστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αστόχαστος • (astóchastos) m (feminine αστόχαστη, neuter αστόχαστο)
Declension[edit]
Declension of αστόχαστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αστόχαστος • | αστόχαστη • | αστόχαστο • | αστόχαστοι • | αστόχαστες • | αστόχαστα • |
| genitive | αστόχαστου • | αστόχαστης • | αστόχαστου • | αστόχαστων • | αστόχαστων • | αστόχαστων • |
| accusative | αστόχαστο • | αστόχαστη • | αστόχαστο • | αστόχαστους • | αστόχαστες • | αστόχαστα • |
| vocative | αστόχαστε • | αστόχαστη • | αστόχαστο • | αστόχαστοι • | αστόχαστες • | αστόχαστα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αστόχαστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αστόχαστος, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: αστοχώ (astochó, “to misfire, to fail”)
Further reading[edit]
- αστόχαστος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.