ασύστατος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ασύστατος • (asýstatos) m (feminine ασύστατη, neuter ασύστατο)
- untrue, groundless
- unrecommended, without references
Declension[edit]
Declension of ασύστατος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασύστατος • | ασύστατη • | ασύστατο • | ασύστατοι • | ασύστατες • | ασύστατα • |
| genitive | ασύστατου • | ασύστατης • | ασύστατου • | ασύστατων • | ασύστατων • | ασύστατων • |
| accusative | ασύστατο • | ασύστατη • | ασύστατο • | ασύστατους • | ασύστατες • | ασύστατα • |
| vocative | ασύστατε • | ασύστατη • | ασύστατο • | ασύστατοι • | ασύστατες • | ασύστατα • |
Related terms[edit]
- see: συστήνω (systíno, “to recommend, to introduce”)
Further reading[edit]
- ασύστατος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.