αφήγηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀφήγησῐς (aphḗgēsis), from Ancient Greek ἀφηγέομαι (aphēgéomai), from ἀφ- (aph-) + ἡγέομαι (hēgéomai, “to lead”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈfiʝisi/
• Hyphenation: α‧φή‧γη‧ση

Noun

αφήγηση • (afígisi) f (plural αφηγήσεις)

1. narration, account

Declension

declension of αφήγηση

case     \     number	singular	plural
nominative	αφήγηση •	αφηγήσεις •
genitive	αφήγησης •	αφηγήσεων •
accusative	αφήγηση •	αφηγήσεις •
vocative	αφήγηση •	αφηγήσεις •
Older or formal genitive singular: αφηγήσεως •

Related terms

• αφηγητής m (afigitís, “narrator”)
• αφηγητικός (afigitikós, “narrative”)
• αφηγούμαι (afigoúmai, “to narrate, to recount”)